مرجع پلیمر در بازار ایران (پلیم پارت): به دست آوردن یک فصل مشترک زنده بین بافت و کاشتنی به دلیل جلوگیری از نفوذ باکتری ها به درون بدن و نیز ایجاد چسبندگی و پیوستگی محکم بین بافت و کاشتنی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
پوست مصنوعی در خانواده کاشتنی های جلدی قرار دارد.در اینجا نیاز به ماده ای است که بتواند به سطح وسیعی بچسبد و از کاهش مایعات،الکترولیت ها و سایر مولکول های زیستی تا هنگام بهبود زخم جلوگیری کند.از آنجا که کاشتنی های پوستی به صورت دائمی هستند،دستیابی به کاشتنی موفق بسیار مشکل است. پیوند پوست از خود شخص یا از انسان دیگر برای جایگزینی دائمی پوست روش مفیدی است.
با این حال پوست مصنوعی مزایای زیادی نسبت به پیوند پوست دارد.در پوست مصنوعی مشکلات هم خوانی بافتی حذف می شود و تولید، نگهداری و حمل و نقل آن در ابعاد زیاد امکان پذیر می گردد.در طراحی یک پوست مصنوعی موفق با خواص فیزیکی-شیمیایی مناسب، چند مسئله باید در نظر گرفته شود.
ويژگی های پوست جدید
انعطاف پذیری،استحکام،رشد پوست طبیعی جدید، میزان جذب رطوبت و ایجاد تورم در محل پیوند از مهم ترین مسائل هستند.در تهیه پوست های مصنوعی موفق از سلول هایی نظیر فیبروبلاست و کراتینوسیت استفاده می شود.کلاژن،ژلاتین،کایتوسان،کندروایتین سولفات،پلی لاکتید و پلی گلیکولید از مهمترین مواد سازنده پوست های مصنوعی به شمار می روند.
به عنوان مثال در روشی سلول های فیبروبلاست همراه با محیط کشت مناسب بر روی کلاژن مصنوعی ریخته شده و مجموعه به قالب منتقل می گردد.با افزایش دما،کلاژن به صورت ژل تبدیل شده و فیبروبلاست ها درون آن به دام می افتند.
به تدریج فیبروبلاست ها رشد می کنند تا ساختار پوست جدید شکل گیرد.پس از دو هفته کراتینوسیت ها به فیبروبلاست ها افزوده می شوند و پس از گذشت چند روز ساختار در مجاورت هوای عاری از آلودگی قرار می گیرد تا لایه اپی درمال شکل گیری کند.بدین ترتیب می توان ساختاری نظیر به پوست طبیعی را شبیه سازی نمود.استفاده از سیلیکون و پلی یورتان نیز برای جلوگیری از کاهش سریع سیالات در اطراف موضع سوختگی و آسیب پوست مؤثر بوده است.
منبع:
Ravi V. Bellamkonda , Peripheral never regeneration: An opinion on channels, scaffolds and anisotropy, Biomaterials 27, 3515-3618, 2006.
http://bioe.eng.utoledo.edu/
