مرجع پلیمر در بازار ایران: با مرور قیمت ها و روند معاملات محصولات پتروشیمی در هفته گذشته بیانگر رشد محدود و شکننده قیمت‌ها در بازار محصولات پتروشیمی می‌شویم. شاید متوسط رشد نرخ در طول هفته گذشته برای کلیت بازار به ۲ درصد هم نرسید. البته مسیرهای قیمتی و اعلام رشد نرخ در اواسط فعالیت بازار در هفته گذشته موجب شده تا جرقه‌های رشد قیمتی در کنار تکانه‌های افت نرخ در کنار هم قرار بگیرند یعنی برخی از گریدها هم افزایش قیمت داشتند و هم کاهش نرخ، بنابراین متوسط قیمتی رشد چندانی نداشت.
همین داده شاید اولین نکته مهم در طول هفته گذشته باشد و شاهد هستیم که رشد قیمت‌ها چندان هم جدی نبوده است.
کاهش عرضه در بازار اداخلی
بازار هنوز هم نظارتی است و جذابیت واسطه‌گری به‌شدت کاهش یافته و همچنین برخی از محموله‌های مهم در بازار آزاد یا بلوکه‌شده یا عرضه آنها از ترجیح و توجیه چندانی برخوردار نیست. همین مطلب به معنی کاهش عرضه در بازار داخلی است و می‌توان گفت که کالای پیشنهادی در بازار به‌شدت کاهش داشته است.
از سوی دیگر فروش اعتباری هم محدود شده و خریداران سنتی که مواد اولیه خود را به‌صورت اعتباری و مدت‌دار خریداری می‌کردند هم با مشکل تامین مواد روبهرو شده‌اند. این داده خود به معنی نقدفروشی بیشتر است و اگر فردی نتواند ماده اولیه مورد نیاز خود را به‌صورت نقدی خریداری کند الزاما به سمت تامینمنابع مالی جدید و خرید به‌صورت نقدی خواهد رفت که ساده‌ترین خروجی آن کاهش حجم معاملات و فعالیت تولیدی و افت تقاضا در بازار آزاد است.
کاهش تقاضای مؤثر، یعنی تقاضای واقعی خرید برای محصولات نهایی و مصنوعات پلیمری، هم مطلب دیگری است که شاید بیش از سایر داده‌ها بر بازار تاثیرگذار بوده یعنی شاهد هستیم که سفارش تولید تضعیف شده و واحدهای تولیدی با مشکل فروش بیشتری روبهرو شده‌اند. در گزارش‌های پیشین به این نکته پرداخته‌ایم ولی تاکنون به‌نظر نمی‌رسد تغییری در این شرایط ایجاد شده باشد.
رکود و رشد قیمت ها
در هر حال دو داده اصلی یعنی رکود و رشد قیمت‌ها هر دو دامن‌گیر بازار شده است و این مطلب به معنی رکود تورمی است که باز هم در گذشته نسبت به آن هشدار داده شد ولی در حال بازآفرینی آن در بستر بازار آزاد است.
این وضعیت شاید نگرانی‌های بزرگی را به همراه داشته باشد و کاهش حجم تولید به معنی توقف فعالیت بسیاری از واحدها و بیکاری جمع کثیری از فعالان اینصنعت خواهد بود. رخدادی که یک‌بار در سال ۹۳ و اوج آن در سال ۹۴ به ثبت رسید.
فاز رکود در بازارهای کالایی در جهان
هم‌اکنون گویا در آغاز یک فاز رکود جدید در بازارهای کالایی در جهان هستیم که در گزارش‌های پیشین به آن اشاره شده بود. در هر حال دوران پیشرو زمان مهمی است که اگر مورد حمایت و بررسی‌های دقیق قرار نگیرد خطرناک خواهد بود. این هشدارها به‌قدری مورد اشاره قرار گرفته که شاید برای مخاطب دیگر جذابیت و تازگی نداشته باشد ولی کم‌توجهی به این موارد و مخصوصا جدی نگرفتن شرایط سخت فعلی و روزهای سخت‌تر پیشرو در آذرماه می‌تواند حیات بسیاری از واحدهای تولیدی را به‌خطر اندازد.
در گذشته به رویکردهای جذاب در شرایط سخت فعلی در چارچوب استراتژی حفظ موجودیت اشاره کردیم. به‌صورت دقیق‌تر در وضعیت دشوار فعلی که داده‌های شناختی از روزهای سخت و حتی سخت‌تر در آینده حکایت دارد بهترین استراتژی؛ استراتژی حفظ موجودیت است.
به‌صورت دقیق‌تر در ابتدا واحدهای تولیدی باید شرایط را برای خود فراهم کنند که هم حجم تولید آنها کاهش پیدا نکند و هم میل به توسعه را به سمت حفظ دارایی‌های موجود تعمیم دهند. این در حالی است که این داده‌ها برای همه واحدها یکسان نیست یعنی اگر واحدی به سمت تغییر عمیق تکنولوژیک یا اجرایی کردن روندهای جدید بازاریابی حرکت کرده است، باید از این روند کلی قدردانی کرد.
مشکل تامین مواد اولیه و نقدینگی در صنایع پلیمری
ولی در کل در شرایط فعلی برای صنایع پلیمری که اغلب با مشکلات تامین مواد اولیه و نقدینگی مورد نیاز روبهرو هستند بهتر است در این وضعیت استراتژی حفظ موجودیت را برگزینند. تلاش برای حفظ حجم تولید را باید یک اصل در‌نظر گرفت اگرچه در این شرایط بسیاری از واحدها به سمت کاهش هزینه‌ها یا کاهش حجم تولید متمایل می‌شوند. در فاز بعدی باید تلاش کرد تا حداکثر خرید مواد اولیه از بورس کالا صورت گیرد که کم‌هزینه‌ترین کار از مسیر نوسان نرخ به‌شمار می‌رود.
این در حالی است که حتی اگر قیمت‌ها در بورس کالا کاهشی باشد باز‌هم یک هفته بعد تاثیرگذاری واقعی آن را مشاهده می‌کنیم یعنی در همه شرایط از بازار جا نمی‌مانیم اگرچه این رفتار برای همه هم شدنی نیست. در فاز بعدی همان‌گونه که عنوان شد به فکر تنوع در شرایط فروش باشیم یعنی باید هم فروش اعتباری و هم کشف بازارهای جدید در کشور را مد‌نظر قرار داد ولی از همه مهم‌تر باید به فکر بازارهای صادراتی جدید باشیم.
در این وضعیت حتی با فرض اما و اگرها و سختگیری‌های اجرایی، صادرات مهم‌ترین مسیر برای حفظ حیات در واحدهای تولیدی در صنایع تکمیلی است و بهتر است که تشکل‌ها به سمت استفاده از ساز و کارهای اجرایی در مسیر مدیریت صادرات باشند یعنی یک تشکل به فکر ایجاد بازار صادراتی برای تمام شرکت‌های زیرمجموعه خود باشد و بهتر است برای تداوم تولید و حفظ نیروی کار موجود برخی اختلافات و حتی منافع گذرای مقطعی را فراموش کنیم.
در شرایط رکودی؛ رقابت غیرقابل قبول است زیرا به نابودی یک واحد منجر خواهد شد ولی در همکاری برای کشف بازارهای صادراتی جدی قطعا همیاری واحدها با یکدیگر با معنی سهولت بیشتر در کشف بازارهای صادراتی جدید و قدرت‌نمایی برجسته‌تر خواهد بود.
منبع: دنیای اقتصاد
