پژوهشگران دانشگاه یل با اصلاح شیمی سطح نانوذرات موفق شدند آنها را از سد خونی مغز عبور داده و به محل مورد نظر در مغز برسانند. این روش می‌تواند مسیر تولید داروهای مغز را هموار کند.
به گزارش مرجع پلیمر در بازار ایران (پلیم پارت)، محققان دانشگاه یل دریافتند که می‌توان با بهره‌گیری از خواص سطحی نانوذرات، دارو را به محل مورد نظر در مغز وارد کرد. آنها نانوذراتی ساختند که دارای سطح چسبنده بوده و قادر به رهاسازی دارو در مغز است.
مارک سالتزمن از محققان این پروژه می‌گوید: «تاکنون تحقیقات روی این موضوع بوده که آیا شما می‌توانید نانوذرات را با دارو پر کنید؟ چگونه می‌توان این دارو را به مغز رساند؟ این اولین باری است که ما موفق به ساخت ذراتی شدیم که می‌تواند نسبت به سلول‌های مختلف کشش داشته باشد.»
توانایی نانوذرات برای رهاسازی دارو در نقطه خاصی از بدن موجب شده تا این مواد دارای پتانسیل بالایی در این زمینه باشند و در نهایت اثرات جانبی داروها نیز با استفاده از این نانوذرات به حداقل می‌رسد. اما این نانوذرات به سختی می‌توانند برای درمان بیماری‌هایی نظیر سرطان مغز استفاده شوند؛ چرا که سد خونی مغز مانع از رسیدن دارو به آن می‌شود.
این گروه تحقیقاتی موفق به ساخت نانوذراتی شدند که می‌تواند به مغز نفوذ کنند. طی سال‌های اخیر محققان از پوشش پلیمری روی نانوذرات برای ایجاد یک غلاف استفاده کرده‌اند تا بتوان ذرات را از چشمان تیزبین سیستم ایمنی بدن پنهان کرد.
محققان این پروژه این راهبرد را توسعه دادند به طوری که اقدام به تغییر شیمی سطح نانوذرات کردند. در دو گروه موش آزمایشگاهی که یکی از آنها دچار تومور مغز شده‌است، این گروه نانوذرات را مورد استفاده قرار دادند و دریافتند که شیمی سطح نانوذرات نقش مهمی در جذب آنها در مغز دارند.
در یک سری از ذرات، از پلیمر غنی از آلدهید استفاده شده که به گروه آمین (رایج در پروتئین‌ها) متصل می‌شود. با این کار احتمال چسبیدن نانوذرات به سلول‌های مغز افزایش یافت. این خاصیت چسبندگی زیستی موجب می‌شود تا ذرات بتوانند با کارایی بالاتری وارد سلول‌های مغز شوند.
