مایعات رقیق و آبی مثل آبمیوه خیلی راحت از ظرف پلاستیکی بیرون می‌زنند. این نوع مایعات کشش سطحی بالایی دارند. به همین دلیل مولکول‌های آنها به جای اینکه به سطح بطری بچسبند، به یکدیگر می‌چسبند. در مقابل آنها، مایعاتی مثل شامپو، صابون و مواد شوینده کشش سطح پایینی دارند و معمولا به سطح بطری یا دهانه‌ی آن می‌چسبند.

حالا اما به لطف استفاده از فناوری نانو دیگر نیازی به این کار نیست زیرا محققان در آمریکا لایه ای بسیار نازک تولید کرده اند که در واقع دیوار داخلی ظروف نگهدارنده این نوع مواد را تشکیل داده و مانع از چسبیده شدن آن به ظرف می شود. در نتیجه تمامی مواد داخل ظروف پلاستیکی از آن خارج و مورد استفاده قرار می گیرد.

از دیگر ویژگیهای این نوآوری که به عنوان یک اختراع به ثبت رسیده باید به این نکته اشاره کرد که پلاستیک به کار گرفته شده در ساخت ظروف این نوع مواد، بیشتر از قبل قابلیت استفاده مجدد پیدا می کنند.

لایه مورد نظری که موجب می شود چسبندگی مواد داخل ظروف به بدنه پلاستیکی صورت نگیرد متشکل از نانوذرات سیلیکاست.

با توجه به اینکه دیگر مواد شوینده نظیر شامپو و صابون مایع و انواع سس ها به دیواره داخلی ظروف آنها نمی چسبد،  علاوه بر صرفه چویی قابل توجه در  میزان هدر رفت این مواد، فرآیند بازیافت پلاستیک نیز راحت تر از قبل صورت می گیرد.

منبع https://www.newscientist.com