به گزارش مرجع پلیمر در بازار ایران (پلیم پارت) به نقل از Nature Communications، پیوند بافت فتو شیمیایی یا PTB یک روش مبتنی بر نور برای ترمیم بافت‌ها است و جایگزینی برای نخ‌ها و بخیه‌های مرسوم برای بستن زخم‌ها به شمار می‌رود.
برخلاف روش‌های سنتی، PTB موجب التهاب و به جا ماندن اثر زخم در محل ترمیم نمی‌شود. شیوه کار PTB با به کارگیری رنگدانه حساس به نور رُز بنگال درمحل بافت آسیب دیده میباشد.
زمانیکه رنگدانه در معرض نور سبز قرار می‌گیرد، رنگدانه‌ها نور را جذب می‌کنند و موجب اتصال عرضی در بافت می‌شوند و اتصالی مقاوم در برابر نفوذ آب را شکل می‌دهند. در حالیکه PTB می‌تواند بریدگی‌ها را بدون التهاب ترمیم کند، اما مقدار عمق نفوذ نور به بافت، سبب محدودیت این تکنیک شده است.
موج‌بَرهای زیست-جذبِ جدید
محققان دانشگاه سنت آندرو و دانشکده پزشکی هاروارد موج‌برهای نوری زیست جذبی را توسعه داده‌اند که می‌تواند نور را پیش از آنکه جذب گردد به اعماق بافت‌ها برساند. در مطالعه‌ای که در مجله Nature Communications منتشر شده است،
محققان موج‌برهای نوری از پلیمرهای گوناگون ساخته‌اند، اما در نهایت زمان‌های تخریب پلیمرهای PVP و (PLGA (50:50 را در موجودات زنده آزمایش کردند. آنها توده پلیمری با ابعاد 1x 5mm x 500 µm را در زیر پوست موش‌ها قرار دادند و ایمپلنت را در زمان‌های مختلف مورد بررسی قرار دادند.
موج‌بر PVP یک ساعت پس از کاشت حل شد، در حالیکه پلیمر PLGA پس از 17 روز شروع به از دست دادن شکل خود کرد، که نشان می‌دهد محققان می‌توانند زمان تخریب موج‌بر نوری را (در بازه ای از 1 ساعت تا چند روز) برای کاربردهایی خاص تنظیم نمایند.
گسترش عمق نفوذ در PTB
پس از ایجاد زیست تخریب پذیری در موج‌بر های پلیمری، محققان نشان دادند که چگونه موج‌بر ها می‌توانند عمق نفوذ در PTB را گسترش دهند. اتصال نور به دستگاه با استفاده از نوعی فیبر، که پس از بکارگیری نور برداشته شده بود، انجام شد بنابراین تنها پلیمر زیست جذب در داخل زخم باقی می‌ماند.
در این آزمایش محققین بلافاصله پس از کشته شدن یک خوک، برش عمیقی (بیش از یک سانتی متر) بر روی پوست پشتی ایجاد کردند و رنگدانه رز بنگال را در محل ریختند. در نمونه کنترلی، آنها به مدت 15 دقیقه نور 532 نانومتری را بر سطح زخم بکار گرفتند.
در روش PTB به کمک موج‌بر، آنها موج‌بر پلیمری را وارد کردند و نور را از طریق موج بر اعمال کردند و به این ترتیب عمق نفوذ نور بطور موثری افزایش یافت. استحکام کششی برشی نمونه PTB کنترلی 0/33 کیلوپاسکال در مقایسه با 1/94 کیلوپاسکال در روش PTB به کمک موج‌بر بود که نشان می‌دهد موج‌بر نوری ایجاد اتصالات عرضی و ترمیم زخم را در عمق‌های بیشتری امکان پذیر ساخته است.
