معکوس شدن دیابت در موش‌ها با یک ایمپلنت پوستی

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، در سپتامبر سال جاری گروهی از مهندسان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) با ساخت یک ابزار کاشتنی جدید موسوم به SHEATH که به بیماران دیابتی نوع 1 کمک می‌کرد، موفق شدند سطح قند خون آنها را بدون نیاز به تزریق منظم انسولین حفظ کنند و خبرساز شدند. این نوآوری به دلیل سودمندی و پتانسیل آن برای آسان‌تر کردن و در دسترس‌تر کردن درمان دیابت مورد ستایش قرار گرفت.

آزمایشات روی موش‌ها بسیار امیدوارکننده است

اکنون پژوهشگران دانشگاه آلبرتا و دانشگاه کُرنِل یک ایمپلنت پوستی ترشح کننده انسولین اختراع کرده‌اند که در آزمایش‌هایی که روی موش‌ها انجام شد، حتی نشان داد که دیابت را معکوس می‌کند. همچنین مشخص شد که این دستگاه نیاز به استفاده از داروهای ضد رد را حذف می‌کند.

جیمز شاپیرو رئیس پژوهشگاه جراحی پیوند و پزشکی بازساختی در دانشگاه آلبرتا گفت: اگر بتوانیم پیوندی را با داروهای ضد رد کمتر یا بدون آن انجام دهیم، خواهیم توانست آن را با خیال راحت‌تر انجام دهیم و می‌توانیم بیماران بیشتری را که می‌توانند از آن سود ببرند، عمل کنیم.

این کار بر اساس اختراع مینگلین ما(Minglin Ma) از دانشگاه کرنل انجام شده است که یک نخ پلیمری جداشدنی حاوی هزاران سلول جزایر لانگرهانس است که توسط یک پوشش هیدروژل نازک پوشیده شده است و می‌توان آن را بدون ایجاد واکنش ایمنی در شکم بیمار قرار داد.

جزایر لانگرهانس مناطقی درون لوزالمعده هستند که هورمون‌های انسولین، گلوکاگون، آمیلین، سوماتواستاتین، پلی‌پپتید پانکراسی و گرلین را ترشح می‌کنند و اهمیت بالایی در متابولیسم گلوکز دارند.

شاپیرو قبلاً روی یک ایمپلنت پوستی دیابت با ویژگی‌های مشابه کار می‌کرد و پس از برخورد با مینگلین ما، ایده ترکیب این دو رویکرد را پیگیری کرد که بسیار موفقیت آمیز از آب درآمد.

شاپیرو می‌گوید: این ایده در واقع کار کرد! با ترکیب این دو، واقعاً محل پیوند سلول‌ها را بدون نیاز به داروهای ضد رد شدن، بهبود بخشید و داده‌ها بسیار قانع کننده هستند.

آزمایش‌ها تاکنون نشان داده‌اند موش‌هایی که تحت پیوند زیر پوستی سلول‌های جزایر لانگرهانس قرار گرفته‌اند، بقای سلولی طولانی‌مدت و برگشت دیابت را بدون نیاز به داروهای ضد رد خطرناک و اغلب مضر تجربه کرده‌اند.

داروهای ضد رد که از نظر پزشکی به عنوان سرکوبگرهای سیستم ایمنی شناخته می‌شوند، داروهایی هستند که برای گیرندگان پیوند عضو تجویز می‌شوند تا از حمله و رد سیستم ایمنی بدن به اندام خارجی جلوگیری کنند. در این مورد، از آنها برای اطمینان از رد نشدن پیوند ایمپلنت پوستی ترشح کننده انسولین استفاده می‌شود. این یک رویکرد ایده‌آل است که در آن استفاده از آنها مورد نیاز نیست.

قابل اجرا در شرایط مختلف

این اختراع که SHEATH نام گرفته همچنین می‌تواند در آینده شامل پیوند در سایر شرایطی که سلول‌های تولیدکننده هورمون در آن نقش دارند مانند کم‌خونی و بیماری مزمن کلیوی کاربرد داشته باشد.

با این حال، آزمایشات تاکنون به نمونه‌های کوچکی از موش‌ها محدود شده است و به منظور ارائه شواهد قطعی از کارایی و ایمنی این ایمپلنت، آزمایش‌های بالینی بیشتری باید روی حیوانات و انسان‌ها انجام شود.

دیابت می‌تواند پیامدهای سلامتی مختلفی از زخم پا که ممکن است منجر به قطع عضو شود تا مشکلات گوارشی داشته باشد. مدیریت این بیماری اغلب نیاز به تزریقات روزانه دارد که دست و پا گیر هستند و می‌توانند در فعالیت‌های روزمره اختلال ایجاد کنند.

این مطالعه در مجله Nature Biomedical Engineering منتشر شده است.