مرجع پلیمر در بازار ایران (پلیم پارت) : توزیع نابرابر منابع انرژی تجدیدپذیر و سطوح مختلف توسعه، مقدار زیادی برق بلااستفاده تولید می‌نماید. تولید هیدروژن از الکترولیز آب می‌تواند به‌طور موثر برق بلااستفاده را مصرف کند؛ از انرژی هیدروژن نیز به‌عنوان یک منبع انرژی در قرن بیست و یکم استقبال شده است. با این حال، بسیاری از بخش‌های صنعت، طرح کلی انرژی هیدروژن محلی را به یک موضوع پیچیده تبدیل نموده‌اند. بنابراین در این مقاله، با ترکیب مشخصه‌‌ها، وضعیت توسعه و داده‌های حاصل از پروژه‌های نیمه‌صنعتی، سه مسیر رایج صنعت انرژی هیدروژن با پتانسیل توسعه‌ی بالا برای مطالعه‌ی متمرکز انتخاب شده است. این سه مسیر، فناوری‌های اصلی تولید هیدروژن، ذخیره‌سازی و انتقال و سناریوهای کاربرد انرژی هیدروژن را پوشش می‌دهند. یک رویکرد مبتنی بر مدل‌سازی برای محاسبه‌ی مصرف انرژی و اقتصاد در هر مسیر اعمال می‌گردد؛ سپس تحلیل، با وضعیت فعلی توسعه ادغام می‌گردد تا مزایا و معایب، شرایط مناسب و پتانسیل توسعه‌ی هر مسیر به دست آید. در میان سه مسیر، مسیر PEMFC با %46/6 بالاترین راندمان انرژی را دارد، اما مقرون به صرفه نیست. این مسیر، برای ساخت و ساز داخل و اطراف نیروگاه‌ها به منظور بهبود مصرف انرژی مناسب است. نرخ مصرف انرژی در این مسیر انتقال هیدروژن، کم‌تر از %34/9 است. با این حال، این مسیر مقرون به صرفه‌تر است و با یک برآورد محافظه‌کارانه، هزینه سوخت‌گیری هیدروژن در حدود 
است که برای شهرهای متوسط و بزرگ با توسعه‌ی کامل انرژی هیدروژن مناسب است. هزینه‌ی انتقال در خط لوله هیدروژن کم است، اما ساخت و اصلاح اولیه خط لوله پیچیده‌تر است. بر اساس نتایج پژوهش و شرایط محلی، دولت یا شرکت‌ها می‌توانند طراحی زنجیره‌ی صنعت انرژی هیدروژن را سریع‌تر و به‌صورت موثرتری خصوصی‌سازی نمایند.
دانلود متن کامل : تحلیل فنی و اقتصادی یک سیستم هیدروژن در مقیاس نیمه‌صنعتی: از تولید تا کاربرد
Doi: 10.1016/j.enconman.2023.117218
ترجمه و ویرایش : زهرا تارخ
