مرجع پلیمر در بازار ایران (پلیم پارت) : صنعت پیل سوختی، امیدوارکننده‌ترین صنعت از نظر پیشرفت فناوری‌های پاک و ایمن برای تولید انرژی پایدار است. پیل سوختی غشای الکترولیت پلیمری به دو بخش تقسیم می‌شود: پیل‌های سوختی غشای تبادل آنیون (AEMFCs) و پیل‌های سوختی غشای تبادل پروتون (PEMFCs). در مورد PEMFCها، دانسیته‌ی توانِ بالا تامین شده است و تحقیق و توسعه برای تجاری‌سازی نیز پیشرفت قابل توجهی داشته است. با اینحال، محدودیت‌های فنی و مسائل پرهزینه برای استفاده از کاتالیزورهای فلزی گران‌بها از جمله پلاتین، دوام کاتالیزورها، صفحات دو قطبی و غشاها و استفاده از هیدروژن برای اطمینان از پایداری سیستم وجود دارد. در مقابل، AEMFCها به عنوان کاتالیزورهای غیر پلاتینی یا با پلاتین کم، مورد استفاده قرار گرفته‌اند و انرژی فعال‌سازی پایینی در واکنش کاهش اکسیژن نشان دادند. بنابراین، مطالعات زیادی برای یافتن جایگزین‌هایی برای غلبه بر مشکلات PEMFCها در دهه‌ی اخیر انجام شده است. هسته‌ی اصلی اطمینان از دانسیته توان AEMFCها، غشای تبادل آنیون (AEM) است که دوام کمتر و رسانایی کمتری نسبت به غشای تبادل کاتیون دارد. AEMFCها یک فناوری امیدوارکننده هستند که می‌توانند مشکل پر هزینه بودن PEMFCهایی را که به اشباع فناوری رسیده‌اند را حل نموده و بر محدودیت‌های فنی غلبه نمایند. این بررسی بر جنبه‌های مختلف AEM برای کاربرد AEMFCها تمرکز دارد.
دانلود متن کامل : غشاهای تبادل آنیون برای کاربرد پیل سوختی
ترجمه و ویرایش : ملیحه سبزه کار
