مرجع پلیمر در بازار ایران (پلیم پارت) :
چکیده:
فرضیه: امروزه دسترسی نداشتن به آب شیرین به مشكل جدی برای مردم دنیا تبدیل شده است. یافتن روش مناسبی برای حل این مشکل، توجه پژوهشگران بسیاری را جلب کرده است. در سال‌های اخیر، الکتروریسی به‌عنوان روش متداول برای تهیه غشاهای نانولیفی به‌کار گرفته شده است.
روش‌ها: غشای نانولیفی آب گریز-روغن گریز ساخته‌شده از پلی(وینیلیدن فلوئورید(PVDF) با روش الکتروریسی تهیه شد. سطح غشای نانولیفی با پلیمرشدن پلاسمای کم‌فشار اصلاح شد. ابتدا، سطح غشا با استفاده از پلاسمای گاز آرگون به‌منظور ایجاد رادیکال‌های آزاد روی زنجیرهای پلیمری فعال شد. سپس، مونومر پرفلوئورودسیل آکریلات روی سطح نانوالیاف در محیط پلاسمای کم فشار پلیمر شد. عملکرد بلندمدت غشای نانولیفی آب گريز-روغن گريز تهیه‌شده، در ماژول تقطیر غشایی داراي فاصله هوا (AGMD) ارزیابی شد. بدین منظور، از محلول آب نمک 
داراي 
سدیم دودسیل سولفات به‌عنوان محلول خوراک استفاده شد.
یافته‌ها: با اندازه‌گیری زاویه تماس قطره‌های ایزوپروپانول، روغن موتور، نفت سفيد و آب به ترتیب 120 ، 126 ، 127 و ° 140، ویژگی آب گريزي-روغن گريزي غشا تأييد شد. در ماژول تقطير غشايی داراي فاصله هوا، غشای اصلاح نشده پس از گذشت 25min تر و غیرقابل استفاده شد. در حاليکه در غشای اصلاح شده پس از گذشت300min مقدار شار و
و پس‌زنی نمک % 98 حفظ شد. به‌بیان دقیق‌تر، در مقایسه با غشای اصلاح نشده، عملکرد بلندمدت غشای اصلاح شده و مقاومت آن در برابر تر شدن 12 برابر بهبود يافت. در این پژوهش، روشی کارآمد و نسبتاً ساده برای اصلاح سطح الیاف الکتروریسی شده PVDF با استفاده از پلیمرشدن مونومر پرفلوئورودسیل آکریلات تحت پلاسمای کم فشار ارائه شد. غشای اصلاح شده می‌تواند به‌منظور شیرین‌سازی آب با استفاده از روش تقطير غشايی داراي فاصله هوا مورد توجه قرار گیرد.
DOI: 10.22063/JIPST.2022.3140.2145
ترجمه و ویرایش: هانیه میران موسوی
