مرجع پلیمر در بازار ایران: مخاط نقشی کلیدی در بدن انسان دارد. اکنون گروهی از محققان دانشگاه MIT نسخه‌ای از مخاط مصنوعی ابداع کرده‌اند و نشان داده‌اند که خاصیت آنتی میکروبیال تأثیرگذاری دارد که حتی از نمونه واقعی بیشتر است.
مخاط روی سطوحی از بدن را می‌پوشاند که با دنیای خارجی در تماس است مانند بینی، دهان، گلو و مسیر گوارشی. این ماده بافت‌های حساس را مرطوب نگه می‌دارد و نقش مهمی در محافظت از بدن انسان در مقابل تهدیدهای خارجی مانند باکتری‌ها دارد.
محققان دریافته‌اند موسین (پروتئین‌هایی که مخاط را تشکیل می‌دهند) قادر به تداخل با چند قابلیت حیاتی در باکتری هستند مانند توانایی برقراری ارتباط با یکدیگر، تولید مواد سمی و چسبیدن به سلول‌های میزبان. تولید مجدد این قابلیت‌ها می‌تواند مواد آنتی میکروبیال مفیدی ایجاد کند که احتمال کمتری دارد مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری‌ها به وجود بیاورند.
لورا کیسلینگ محقق ارشد این پژوهش می‌گوید: ما واقعاً دوست داریم بفهمیم چه ویژگی‌هایی از مو سین برای فعالیت آنها مهم است و از آنها تقلید کنیم. به این ترتیب بدن انسان می‌توان مسیر بیماری زایی میکروب‌ها را مسدود کند.
اما در این مسیر یک چالش وجود دارد. موسین ها به شکل برس های پلیمری بلند و باریکی هستند که شامل ستونی از آمینو آسیدها با مولکول‌های شکر به اسم گلیکان در کناره‌ها هستند. این حجم بزرگ و شکل پیچیده پروتئین‌ها، ساخت آنها را برای دانشمندان دشوار کرده است.
در تحقیق جدید، پژوهشگران از روش جدیدی برای تولید مخاط استفاده کرد. آنها با استفاده از یک کاتالیزور مبتنی بر تنگستن ، یک حلقه کربن را در یک مولکول خطی که حاوی پیوند دوگانه کربن-کربن است ، باز کردند. نکته مهم ، این پیکربندی پیوندهای دوتایی cis است، یعنی جایی که اتم‌های کربن گروه‌های شیمیایی را از یک طرف متصل کرده‌اند. این در تضاد با تنظیمات «ترانس» است که در آن گروه‌ها در دو طرف مخالف ظاهر می‌شوند.
تنظیمات cis شباهت بیشتری به شکل طبیعی موسین ها دارد و سبب می‌شود آنها در آب بهتر حل شوند. در آزمایش‌های بعدی محققان موسین های مصنوعی را در مقابل سموم تولید شده توسط باکتری‌های عامل وبا قرار دادند. آنها دریافتند که نه تنها پلیمرهای مصنوعی cis در جذب آن سموم بهتر از ترانس هستند ، بلکه حتی از موسین های طبیعی نیز بهتر عمل می‌کنند.
پژوهش مذکور در ژورنال ACS Central Science منتشر شده است.
منبع: مهر
