مرجع پلیمر در بازار ایران:محققان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران‌جنوب با همکاری پژوهشگاه نیرو نانوجاذب‌هایی در فاز آزمایشگاهی تولید کردند که در نیروگاه‌های تولید برق حرارتی می‌توانند با راندمان بالا روغن‌های آلاینده آب را از آب جدا کنند.
در صنایع مختلف از جمله نیروگاه‌های تولید برق، آب یکی از مهمترین سیالات خنک‌کننده محسوب می‌شود. با توجه به بحران کم آبی در کشور نیاز است تا جهت صرفه‌جویی در منابع آبی و کاهش هزینه‌های تولیدی در این صنایع از هدررفت آب‌های مصرفی در بخش‌های مختلف جلوگیری شود.
برای رفع این چالش محققان دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب با همکاری پژوهشگاه نیرو راهکاری را برای کاهش هزینه‌های تولید در نیروگاه‌ها با استفاده از نانو فناوری ارائه کردند.
آرش الماسیان، عضو مرکز تحقیقات فناوری نانوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در این باره گفت: از آنجا که ورود ترکیبات روغنی به منابع آب باعث آلودگی و غیر قابل مصرف شدن آن می‌شود، در پژوهش حاضر با استفاده از فناوری نانو اقدام به تولید جاذب نانولیفی جهت حذف این ترکیبات از آب شد.
نانوجاذب با ظرفیت 10 بار استفاده مجدد
وی ظرفیت جذب بالا، قابلیت بازیابی و استفاده مجدد تا حدود 10 بار را از مهمترین ویژگی‌های این نانوجاذب عنوان کرد و ادامه داد: با توجه به نتایج حاصل شده در بخش آزمایشگاهی در خصوص میزان جذب، پیش‌بینی می‌شود جاذب تهیه شده توانایی حذف مقدار زیادی از ترکیبات آلاینده را بدون نیاز به تعویض داشته باشد.
الماسیان هدف اصلی انجام این طرح را به کارگیری آن در نیروگاه‌های تولید برق حرارتی عنوان کرد و افزود: در این نیروگاه‌ها میزان قابل توجهی از آب در مراحل مختلف به ترکیبات روغنی آلوده می‌شود و عملا این آب جهت استفاده در مراحل دیگر قابل استفاده نیست. این آلودگی از تماس بخار آب با سوخت‌های مصرفی در نیروگاه‌های حرارتی که عمدتاً مازوت و گازوئیل هستند، ناشی می‌شود.
به گفته وی، مازوت به عنوان اصلی‌ترین سوخت این نیروگاه‌ها دارای ویسکوزیته بسیار بالایی است و بر این اساس به منظور امکان جابجایی و سیالیت از بخار آب برای گرم کردن آن استفاده می‌شود. در این برخورد مقداری از سوخت وارد بخار شده که پس از کندانس شدن آب به این ترکیبات آلوده می‌شود.
تصفیه آب و پساب
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی خاطرنشان کرد: از این نانوجاذب می‌توان افزون بر نیروگاه‌ها در بخش تصفیه آب و پساب، در صنایع درگیر با این نوع آلودگی مانند پالایشگاه‌های نفت و پتروشیمی و صنایع تولید روغن نیز استفاده کرد.
وی اضافه کرد: هم‌اکنون امکان استفاده از نانوجاذب تهیه شده جهت حذف ترکیبات روغنی در مقیاس نیمه‌صنعتی در حال مطالعه است؛ ولی با توجه به ظرفیت جذب بالا و قابلیت استفاده مجدد آن و همچنین طول عمر بالایی که دارد، پتانسیل استفاده از آن در مقیاس‌های بزرگتر نیز وجود دارد.
محقق این طرح با بیان اینکه این نانوجاذب از پلیمر پلی اکریلونیتریل اصلاح شده و با استفاده از فرایند الکتروریسی ساخته شده است، اظهار کرد: این ماده دارای ویژگی فوق آبگریزی و فوق روغن‌دوستی است.
به گفته وی، نتایج آزمون انجام شده جهت تعیین قابلیت استفاده مجدد جاذب نشان می‌دهد بعد از انجام 10 سیکل جذب، ظرفیت جذب روغن تنها در حدود 15 درصد افت می‌کند.
نتایج این تحقیقات که حاصل تلاش‌های دکتر آرش الماسیان و دکتر غزاله چیذری فرد از اعضای مرکز تحقیقات فناوری نانوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب و دکتر لاله ملک نیا عضو هیأت علمی و رئیس مرکز تحقیقات فناوری نانو دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب و مهندس مرتضی جلالی لیچانی مدیر گروه محیط زیست پژوهشگاه نیرو است، در Chemical Engineering Journal با ضریب تأثیر 6.216 منتشر شده است.
منبع: ایسنا
