پلی لاکتیک اسید یا PLA، پلیمری زیست تخریب پذیر است که عموما در انواع مختلفی از محصولات از لیوان‌های یکبار مصرف گرفته تا ایمپلنت‌های پزشکی و سیستم‌های حمل دارو مورد استفاده قرار می‌گیرد.
PLA در طبیعت بصورت نیمه-بلورین وجود دارد، بدین صورت که بخش‌هایی از ساختار مولکولی ماده بطور منظم در ناحیه بلوری هستند و بخش‌های باقیمانده، نامنظم هستند یا مانند شیشه آمورف (بی نظم) می‌باشند.
به گزارش گروه ترجمه و تهیه محتوا مرجع پلیمر در بازار ایران (پلیم پارت)، تیمی از پژوهشگران دانشگاه براون نشان دادند که بوسیله تغییر رفتار پلی لاکتیک اسید در فشارها و دماهای مختلف، می توان فاز پلیمری جدیدی را در مواد القا کرد، که احتمالا می تواند سرعت تخریب آن را کاهش دهد.
به گفته ادیث ماتوویتز، پروفسور علوم پزشکی و مهندسی دانشگاه براون، این یک یافته هیجان انگیز از نقطه نظر علوم پایه است، که بواسطه آن ما فاز پلیمری جدیدی را یافته و روشی برای ایجاد آن شناسایی کرده ایم.
تحلیل گرمایی نشان داد که در بیشتر موارد، بخش های منظم از دمای انتقال شیشه ای بیشتری برخوردارند. بطور کلی، سرعت تخریب برای مواد آمورف با دمای انتقال شیشه ای بالاتر به شکل قابل توجهی کمتر است.
از نقطه نظر کاربردی، این پلیمر جدید کاربردهای بسیاری دارد و خواص و ویژگی هایی که اکنون کشف شده است، امکان بهبود آن را خواهند داد.
یکی از کاربردهای مهم PLA به عنوان پوشش برای سیستم های دارو رسانی قابل کاشت و قرص هایی است که رهایش وابسته به زمان دارند.
اگر امکان کنترل سرعت تخریب پلی لاکتیک اسید وجود داشته باشد، این امکان هم وجود خواهد داشت تا سرعت تحویل دارو نیز تغییر یابد.
منبع: azom
