رییس پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران از ویژگی‌های اخلاقی دکتر انتظامی سخن گفت و افزود: دکتر انتظامی اخلاق و رفتاری استادوار داشت و از جمله شخصیت‌هایی بود که دانشجویان دورش مانند پروانه بودند. من در بازدیدهای متعدد از آزمایشگاه ایشان دانشجویانی را دیدم که  از نسل‌های مختلف وی را استاد خطاب می‌کردند و نظام استاد دانشجویی در آزمایشگاه او پیاده می‌شد. حاصل عمر وی دانشجویانی هستند که در رده‌های مختلف مشغول فعالیت‌اند.

وی نظام استاد دانشجویی را مزید بر سواد، اطلاعات غنی، اخلاق فردی و متانت دکتر انتظامی دانست و افزود: دانشجویان در محضر استاد می‌ماندند و خالصانه با ایشان کار می‌کردند. همین ویژگی‌های دکتر انتظامی باعث شد که درمدت این یکسال، فقدان حضور وی در جامعه پلیمری احساس شود. به طوری که انجمن  پلیمر سال گذشته بخاطر بزرگداشت ایشان مراسم پرشوری را برگزار کرد؛ اتفاقی که کمتر برای  کسی می‌افتد.

نکومنش در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به حیات پلیمر در ایران اضافه کرد: حیات پلیمر در کشور به چهار دهه می‌رسد؛ یعنی قبل از انقلاب فقط گروه کوچکی در دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه امیرکبیر داشتیم. این گروه بعد از انقلاب به یک دانشکده تبدیل شد و پس از آن پژوهشگاه پلیمر ایجاد شد. در حال حاضر این رشته توسعه بسیار زیادی پیدا کرده است، به طوری که خیلی از دانشگاه‌ها رشته پلیمر را تدریس می‌کنند.

وی خاطرنشان کرد: پژوهشگاه پلیمر مسؤول توسعه پژوهش‌های پلیمری است، البته پژوهش برگرفته از علم است، یعنی وظیفه ما بیشتر ارتقای سطح دانش‌هایی است که به فناوری‌های پلیمری داخل کشور کمک کند. به همین خاطر ساختار پژوهشگاه پلیمر به نحوی شکل نگرفته است که دانش‌های بنیادی را جزو وظایفش بداند. اگرچه ما در این مسیر، کارهایی را انجام می‌دهیم؛ اما گاهی اوقات مجبور هستیم به دانش بنیادی توجه کنیم؛ ولی وظیفه پژوهشگاه پلمیر در حقیقت این نیست.

نکومنش همچنین از جایگاه ایران در دنیا از نظر مقالات منتشر شده در حوزه پلیمر ابراز رضایت کرد و افزود: ما در پلیمر خوشبختانه در جایگاه خوبی قرار داریم. بر اساس رنک تعداد مقالات منتشر شده در این زمینه در دنیا،  ایران در جایگاه یک تا ۱۰ بین کشورها قرار دارد. همچنین پژوهشگاه پلیمر یکی از نهادهای بسیار تاثیر گذار بزرگ پلیمری در ایران است وتقریبا چیزی حدود ۲۵ تا ۴۰ درصد تولیدات پلیمری کشور به آن مربوط می‌شود که بستگی به سال‌های مختلف دارد، البته اخیرا به جهت ارائه بیشتر رشته پلیمر از سوی دانشگاه‌های کشور،  این درصد در حال کم شدن است.

وی خاطرنشان کرد: پژوهشگاه پلیمر با ایجاد دوره تحصیلات تکمیلی از سال ۱۳۷۰ تا کنون توانسته است حدود ۴۰۰ فارغ‌التحصیل دکتری و کارشناسی ارشد پلیمر را تحویل جامعه دهد که این تعداد فارغ التحصیلان در بخش‌های مختلف جامعه و در تولید و توسعه پلیمر نقش‌آفرینی کرده‌اند. همچنین وظیفه ما انجام پژوهش‌های کاربردی بوده است که بتوانیم صنعت پلیمری کشور را ارتزاق کنیم و کیفیتشان را افزایش دهیم.

به گزارش ایسنا، پروفسور علی اکبر انتظامی در سال ۱۳۲۲ در خوی متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی را در دبستان سعدی خوی به پایان رساند و دیپلم خود را در سال ۱۳۴۰ از دبیرستان خسروی خوی اخذ کرد. ایشان مدرک کارشناسی در رشته شیمی را از دانشگاه تبریز دریافت و پس از آن برای ادامه تحصیل و تکمیل معلومات دانشگاهی به فرانسه عزیمت کرد و کارشناسی ارشد شیمی فیزیک را در سال ۱۳۴۶ از دانشگاه لویی پاستور فرانسه دریافت کرد. وی در سال ۱۳۵۰ مدرک دکتری سیکل سوم و دکتری دولتی را در رشته پتروشیمی از دانشگاه لویی پاستور فرانسه با موفقیت اخذ کرد. اخذ مدرک دکترای شیمی پلیمر درسال ۱۳۵۰ از مهمترین مقاطع علمی زندگی استاد انتظامی بود.

پروفسور انتظامی در حین تحصیل به مطالعه و تحقیق پیرامون موضوعاتی همچون سنتز و تعیین خواص پلی‌تیوفن‌ها، پلی‌پیرول‌ها و پلی‌استیلن‌های رسانای الکتریسته پرداخت. وی پس از اخذ مدرک دکترای شیمی پلیمر در سال۱۳۵۰ به عنوان عضو هیات علمی دانشکده علوم دانشگاه تبریز استخدام شد و در سال ۱۳۵۴ به عنوان دانشیار و از سال ۱۳۷۰ تا پایان عمر خود به عنوان استاد این دانشگاه فعالیت می‌کرد. وی طی چهار دهه فعالیت در این دانشگاه منشاء خدمات بسیاری بود و به عنوان یکی از دانشمندان برتر جهان اسلام و کشور معرفی شد.

استاد ازجمله متخصصان رشته شیمی بود که در اموری همچون پلی دین‌های مزدوج، پلیمرهای محلول در آب، پلیمرهای رسانای الکتریسته، مکانیسم واکنش‌ها در شیمی آلی دارای تخصص بود.

انتشار ۱۶۶ مقاله پژوهشی در نشریات علمی داخلی و خارجی، ۱۵۰ مقاله در سمینارهای علمی داخلی و خارجی، ثبت ۵ مورد اختراع، تالیف و ترجمه ۵ عنوان کتاب و راهنمایی ۱۶ رساله دکتری و ۸۰ پایان نامه دوره کارشناسی ارشد بخشی از کارنامه علمی و پژوهشی در طی حیات پر بار این استاد فرزانه است.

دکتر انتظامی که استاد علم و اخلاق دانشگاه تبریز، پدر علم پلیمر ایران و بنیان گذار رشته سنتز پلیمر های نوین در کشور شناخته می‌شود، سرانجام در تیر ماه سال ۱۳۹۴ در سن ۷۲ سالگی به دلیل ایست قلبی چشم از جهان فرو بست.