مهندسین در دانشگاه ایالتی آیووا با ترکیب یک مخمر نژاد مهندسی ژنتیکی و الکتروکاتالیست باعث تبدیل موثر شکر به نوع جدیدی از نایلون شده‌اند. تلاش‌های قبلی در رابطه با ترکیب کاتالیست‌ها زیستی و کاتالیست‌های شیمیایی برای تولید مواد زیستی تجدید پذیر، سرعت تبدیل پایینی داشتند، به دلیل اینکه فرآیندهای زیستی ناخالصی‌هایی برجای می‌گذارد که باعث آسیب‌های اثر بخشی بر روی کاتالیست‌های شیمیایی می‌شود.
این فرآیند در واقع پلی بین تخمیرهای هیبریدی و فرآیندهای الکتروستاتیکی میباشد. طبق گفته مهندسین این فرآیند چشم انداز روشنی در تولید طیف وسیعی از ترکیباتی که در صنعت پتروشیمی در دسترس نیستند، را دارا میباشد.
محققین با ایجاد مخمر مهندسی ژنتیکی باعث تبدیل آنزیم گلوکز به muconic acid و همچنین باعث بهبود قابل توجهی در بازده آن شدند. سپس بدون هیچ گونه خالص‌سازی با وارد کرد کاتالیست فلزی سرب به مخلوط و استفاده از یک ولتاژ کوچک، تبدیل به اسید می‌شود. واکنش منجر به اضافه کردن هیدروژن به مخلوط و تولید 3-hexenedioic acid را می‌کند. در نهایت پس از جداسازی و پلیمریزاسیون، مهندسان موفق به تولید نایلون 6،6 غیر اشباع زیستی شدند.
طبق گفته مهندسین فناوری تبدیل هیبرید دارای مزایایی از جمله انجام واکنش در دما و فشار اتاق، استفاده از فلزات ارزان و فروان به جای عناصر گرانبهایی همچون پالادیوم یا پلاتین و تولید دیگر ترکیبات متشکل در واکنش از آب میباشد.
این مطالعه در مجله Angewandte Chemie International Edition به چاپ رسیده است.
دانلود کامل مقاله
