مرجع پليمر در بازار ایران: تولیدکننده این نانو الیاف پلیمری روز چهارشنبه در زمینه این پژوهش به خبرنگار ایرنا گفت: برای تهیه این نانوالیاف از روش الکتروریسی استفاده شده است. امیر دوستگانی افزود: در این روش یک محلول پلیمری با غلظت مناسب تحت میدان الکتریکی قرار گرفته و در اثر کشش به اندازه نانومتری تبدیل شده و سپس بر روی سطح جمع کننده قرار می گیرد. وی یادآورشد: با استفاده از این روش می توان داربست های نانوالیاف با تخلخل و اندازه مورد نظر را تهیه کرد.
داربست های زیستی
دوستگانی اظهار کرد: با توجه به اینکه داربست های زیستی از پلیمرها و مواد زیست سازگار تهیه می شوند بنابراین از طرف بدن انسان مورد پذیرش قرار می گیرند.
این پژوهشگر دانشگاه زنجان گفت: برای این منظور سلول های بنیادی یا سلول های بافت آسیب دیده بر روی داربست تهیه شده قرار می گیرند و پس از رشد و تکثیر فضای داربست را اشغال کرده و پس از تجزیه پلیمر شکل بافت آسیب دیده را به خود می گیرند.
وی خاطرنشان کرد: با قرار دادن بافت جدید به دست آمده در محل آسیب، امکان ترمیم آن فراهم می شود. دوستگانی ادامه داد: همچنین می توان داربست نانوالیاف را بدون سلول در محل ضایعه قرار داد تا در اثر مهاجرت و رشد سلول های مجاور منجر به ترمیم محل آسیب شود. این استاد شیمی دانشگاه زنجان گفت: این داربست ها به صورت کاشتنی در داخل بدن و یا به صورت زخم پوش و سطحی نیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند.
وی تاکید کرد: داربست های نانوالیاف برای ترمیم آسیب های استخوانی، پوست، غضروف و ماهیچه قابل استفاده هستند و با توجه به زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری پس از تجزیه از بدن دفع شده و هیچ مشکلی ایجاد نمی کنند.
داربست های نانوالیاف برای دارو رسانی
دوستگانی افزود: از داربست های نانوالیاف می توان برای دارو رسانی نیز استفاده کرد. این استاد شیمی دانشگاه زنجان گفت: به این صورت که داروی مورد نظر مانند داروهای ضدسرطان آنتی بیوتیک ها و غیره را در داخل یا روی سطح نانوالیاف قرار داد و سپس از رهایش پیوسته و کنترل شده دارو برای انتقال آن با دوز مناسب بهره مند شد. وی یادآورشد: در صورت افزایش حجم و اندازه دستگاه الکتروریسی امکان تولید انبوه نانوالیاف پلیمری وجود دارد.
دوستگانی اظهار کرد: بحث مهمی که در زمینه تهیه نانوالیاف وجود دارد موضوع بهینه سازی است.
این پژوهشگر دانشگاه زنجان گفت: با توجه به اینکه متغیرهای متعددی بر فرایند الکتروریسی موثر هستند بنابراین با طراحی آزمایش و تعیین مقادیر مناسب این متغیرها می توان شرایط لازم برای رسیدن به نانوالیاف با اندازه و استحکام بهینه را به دست آورد. وی خاطرنشان کرد: داربست های بهینه شده برای کاربردهای مهندسی بافت، پزشکی و دارورسانی بسیار مناسب و مطلوب هستند. نتایج این تحقیق در مجله بین المللی Journal of Industrial Textiles به چاپ رسیده است.
مفهوم مهندسی بافت
مهندسی بافت به طور عام به معنی توسعه و تغییر در زمینه رشد آزمایشگاهی مولکول ها و سلول ها در بافت و یا عضو، برای جایگزینی یا ترمیم قسمت آسیب دیده بدن است. دانشمندان از سال ها قبل قادر به کشت سلول ها در خارج از بدن بودند، ولی فناوری رشد شبکه های پیچیده و سه بعدی سلولی برای جایگزینی بافت آسیب دیده اخیراً توسعه یافته است.
بر اساس تعریف، برای ساخت یک بافت به شیوه های مهندسی، نیاز به طراحی یک داربست با ساختار فیزیکی مناسب با امکان چسبندگی سلول ها به آن، مهاجرت سلولی، تکثیر سلولی و تمایز سلولی و در نهایت رشد و جایگزینی بافت جدید است.
