مرجع پلیمر در بازار ایران: هفته جاری تاکنون زمانی برای آرامش نسبی در بازار پلیمرها بود اگرچه میل به رشد قیمتها را میتوان در تار و پود این بازار مشاهده کرد و حتی قبل از اعلام قیمتهای پایه در بورسکالا هم شاهد بودیم که جریان عمومی نوسان نرخ در بازار داخلی به سمت رشد قیمتها متمایل شد. این روند را باید از اواسط هفته گذشته تاکنون مورد رهگیری قرار داد؛ یعنی بازار اول وارد یک فاز آرامش نرخ و ثبات قیمتها شد و کاهش نرخ شتاب محدودی پیدا کرد و در نهایت جرقههای رشد قیمتی در بازار تقویت شد.
این روند به این معنی بود که فاز جدیدی از تغییر بهصورت زیرپوستی در بازار داخلی درحال بروز بوده که البته اثرات آن به تازگی خودنمایی کرده است؛ البته همین جمله در نهایت اینگونه معنی خواهد شد که رشد قیمتها شاید تداوم داشته باشد. کاهش حجم معاملات هفته گذشته در بورسکالا در کنار محدودیتهای خرید از بورسکالا با کم و زیاد کردن سهمیه خرید بهینیابی به این معنی است که تقاضای موجود در کشور به جای بورس از بازار آزاد سر درمیآورد؛
بنابراین ترسیم دورنمای رشد قیمتها به هیچ عنوان کار دشواری نیست. اگر این رشد نرخ در بازار آزاد بهصورت جدی کلید بخورد و با تداوم افت حجم معاملات در بورسکالا ادامه یابد تنها مقصر اصلی آن را باید ارگانهایی به شمار آورد که سهمیههای خرید را کم و زیاد کردهاند. حال سوال اینجاست که واحدهایی که بیش از تولید؛ در فاز خرید و فروش مواد اولیه فعال بودهاند آیا با کاهش سهمیههای خرید بهصورت جدی روبهرو بودهاند؟ به احتمال قوی تاثیر کمتری پذیرفتهاند زیرا این واحدها بیش از آنکه تمرکز خود را بر تولید و مشکلات آن قرار دهند بر تکمیل سازوکارهای مرتبط با سهمیه قرار دادهاند و مطمئنا تمامی دستورالعملها را مو به مو اجرا کرده، در تمامی سامانههای اعلامی عضو شده، تمامی اطلاعات مورد نیاز را تکمیل کرده و دقیقتر تمامی مسیرها برای تامین امن مواد اولیه خود را باز نگه داشتهاند.
البته راستیآزمایی اطلاعات ثبتشده هم زمانبر است؛ بنابراین به این زودیها سهمیه واحدهایی که زرنگتر بوده و در مورد صحت اطلاعات آنها تردید وجود دارد قطع نخواهد شد. این موارد شاید به یک طنز تلخ و بدون جذابیت بیشتر شبیه باشد تا واقعیتهای یک بازار داخلی ولی شاهد هستیم که سهمیه مواد اولیه بسیاری از واحدهای بزرگ و برجسته در کشور کم و زیاد شده است. بارها از همین تریبون عنوان کردیم که خرید مواد اولیه برای تمامی واحدهای تولیدی آنهم با قیمت رقابتی و سازوکار عادلانه و شفاف در بورسکالا یک حق است و هرگونه محدود کردن یک حق به سازوکارهای خاص بعضا حقوقی نیاز دارد.
حال در شرایطی که قیمتهای پایه با دلار نیمایی تعیین شده و سقف مجاز هم برای رشد قیمتها تعیین نمیشود اینکه یک واحد تولیدی به هر دلیلی با محدودیت خرید مواد اولیه روبهرو میشود اصلا قابل درک نیست. این موارد واقعیتهای دردناک صنعت پلیمر در کشور است که نبض تغذیه امن مواد اولیه را به هر دلیل با محدودیت همراه میکند؛ به عبارتی در شرایطی که اغلب گریدهای تولیدی در کشور با مازاد عرضه داخلی روبهروست و اگر قرار بر صادرات باشد باید ارز حاصل از صادرات را با قیمت دلار نیمایی به کشور بازگرداند شاهد سختگیریهای بیدلیل در مسیر خرید مواد اولیه هستیم. حال که رونق جدیدی به بازار پلیمرها وارد شده و حجم تولید (به هر دلیل) و با هر سطح از ارزش افزوده برای عرضه در بازار تقویت شده است، گویا نگرانی بالا رفتن قیمتها در بورسکالا افزایش یافته؛ در واقع بیم انتقاد به بخشهای تصمیمساز و مجری در شرایط کنونی باعث ایجاد این محدودیتها شده است.
منبع: دنیای اقتصاد