مرجع پلیمر در بازار ایران: شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی، توافقنامه اصولی توسعه فناوری پلی پروپیلن و کاتالیست مرتبط با آن را با شرکت نورنر نروژ امضا کرد. توافقنامه اصولی توسعه و بهبود فناوری پلی پروپیلن و کاتالیست مرتبط با آن روز گذشته میان اسماعیل قنبری، مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی و لارس اونسن، مدیر توسعه بازرگانی شرکت نورنر نروژ در حاشیه سیزدهمین همایش بینالمللی صنعت پتروشیمی ایران امضا شد.
وی با اشاره به اینکه برای ارتقای صنایع پاییندستی و تکمیلی پتروشیمی در ایران و جبران کمبود پروپیلن در ١٠ سال آینده، عملکرد شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران پروپیلن محور خواهد بود، ادامه داد: این شرکت نیز بهمنظور توسعه این صنایع، همکاری راهبردی با شرکت نورنر نروژ را در دستور کار قرار داد.
مدیرعامل شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی با بیان اینکه واحد نیمه صنعتی پلی پروپیلن با ظرفیت سالانه ٢٤٠٠تن پارسال با اتکا به توان داخلی در اراک راهاندازی شد، افزود: کاتالیست پلی پروپیلن برای نخستین بار در کشور با دانش فنی بومی و با موفقیت تست شد. به گفته قنبری، اجرای طرحهای پژوهشی با هدف بومیسازی دانش فنی مرتبط، توسعه محصولات و بهینهسازی فرآیندها، بومیسازی تجهیزات خاص، تست کاتالیست و مواد افزودنی، افزایش راندمان تولید و سودآوری، نوآوری و بهبود در فناوری، کمک به تربیت نیروی انسانی پژوهشگر و بهرهبردار و… را از اهداف و برنامهریزیهای مورد نظر برای واحد نیمه صنعتی در نظر گرفته شده است. قنبری با بیان اینکه نتایج آنالیزهای صورت گرفته بر پلیمر تولیدی، بیانگر رفتار مناسب این کاتالیست و قابلیتهای رقابتی آن با نمونههای وارداتی است، اظهار کرد: کاتالیست مذکور دارای فعالیت و هیدروژنپذیری مناسب است و قابلیت تولید پلیمر با مشخصات مطلوب، مورفولوژی کاملا کروی و توزیع اندازه ذرات به مراتب بهتر از پلیمر تولیدی واحدهای صنعتی را دارد.
ظرفیت پلی پروپیلن
وی ظرفیت اسمی تولید پلی پروپیلن در کشور را حدود ٩٦٥ هزار تن تا سال ٩٢ عنوان کرد و گفت: افزایش ظرفیت ٤ میلیون تنی این محصول در برنامه ششم توسعه و ٨ میلیون تنی تا پایان برنامه هفتم توسعه ضرورت کسب دانش فنی بومی تولید پلی پروپیلن را برای طرحهای آینده بیش از پیش نمایان میکند. قنبری مدت توافقنامه امضا شده با شرکت نروژی را ١٠ ساله عنوان و تصریح کرد: این توافقنامه از امروز قابل اجرا است. سرمایهگذاری کم، اشتغالزایی بالا و ارزش افزوده زیاد مهمترین ویژگیهایی هستند که صنایع پاییندستی یا تکمیلی پتروشیمی را در کانون توجه سرمایهداران و سیاستگذاران صنعتی قرار داده است.
منبع: شانا