تحلیل و بهینه سازی تکنیک های مش بندی برای شبیه سازی CFD (محاسبات دینامیکی سیال) دای در فرایند اکسترود لاستیک
چکیده
دپارتمان علمی پلیم پارت : تولید کنندگان نوار لاستیکی با هدف بهینه سازی طراحی دای اکستروژن، بر بکار گیریی مدل CFD تمرکز داشته و دای اکستروژن واقعی را با استفاده از هندسه مشخص در پروفیل های درخواستی شبیه سازی می کنند تا ساختار راهگاه و فرایند باریک شدن مجاری تا رسیدن به شکل پروفیل درخواستی، به خوبی انجام شود. عمده چالش در این فرایند، پیاده سازی مش کافی برای هندسه های پیچیده بدون افزایش هزینه و زمان محاسبات می باشد و بیشترین ارتباط را با تعداد دفعات بازگشت و طراحی مجدد دارد.
دراین مقاله تکنیک های مختلف مش بندی برای ایجاد مدل CFD از نظر کارایی بررسی شده است. از یک طرف، از عناصر مختلف با شکل متمایز و توالی متفاوتی از چند ضلعی های تو در تو استفاده شده و در سوی دیگر تعداد کلی عناصر و تعداد عناصر در هر ناحیه را تغییر می دهیم.
نتایج نشان می دهد که استفاده از حداقل سه یا چهار عنصر برای کوچکترین مناطق، برای به دست آوردن نتایج قابل اعتماد در دامنه انتخابی بسیار مهم می باشد. همچنین در تکنیک های مش بندی، استفاده از مش شش گوش همان درجه از دقت و صحت را در مقایسه با مش چهار ضلعی با تعداد کمتری از عناصر یا با چند ضلعی های متداخل با مرتبه کمتر، ارائه می کند.
کلید واژه ها: دای اکستروژن لاستیک ، CFD، فرآیند اکستروژن، ترکیب لاستیک، تکنیک مش بندی.
[mks_button size=”medium” title=”دانلود مقاله” style=”squared” url=”https://polympart.com/wp-content/uploads/2015/07/preprint.pdf” target=”_self” bg_color=”#81d742″ txt_color=”#FFFFFF” icon=”” icon_type=””]
