مرجع پلیمر در بازار ایران (پليم پارت):ده تکنیک شناخته شده برای استفاده از پلاستیک‌ها در پوشش‌های پودری وجود دارد. ولی امروزه تکنیک های بستر سیال، بستر الکتروستاتیکی و تفنگ الکتروستاتیکی پودر، سه فرآیند اصلی می‌باشند که مورد استفاده قرار گرفته‌اند. فرآیند پوشش دهی پودری یک بستر پایه با پودر پلاستیکی خشک گاهی اوقات رنگ آمیزی خشک نامیده می شود.
PE, EP, PA, CAB, PP, PU, ACS, PVC, DAP و PMMA به صورت فرمولاسیون‌های پودری بدون حلال برای تکنیک های پوشش‌دهی پودری گوناگون ساخته شده‌اند. پس از پوشش دهی، بعضی مواد به حرارت دهی اضافی نیاز دارند تا مطمئن شویم فرآیند پخت کامل شده است.
فرآیند پوشش‌دهی به روش بستر سیال
در این فرآیند یک قطعه داغ شده در تانکی از پلاستیک‌هایی که به نرمی پودر شده و در فضا معلق هستند به حالت تعلیق در می‌آید. در انتهای تانک یک غشای متخلخل وجود دارد که این امکان را فراهم می‌آورد تا هوا یا گاز خنثی، پلاستیک‌های پودر شده را به صورت گرد و غبار ابر مانند در آورد.
وقتی پودر به قطعه داغ برخورد می‌کند، ذوب می‌شود و به سطح قطعه می‌چسبد. آن‌گاه این قطعه از تانک پوشش خارج شده و در یک گرمکن قرار داده می‌شود، در جایی که حرارت باعث می‌شود تا پوشش پودری پخت شود. اندازه قطعه با توجه به اندازه تانک سیال محدود شده است.
مزایا:
- ضخامت و یکنواختی
- استفاده از ترموپلاستیک‌ها و بعضی ترموست‌ها
- عدم نیاز به حلال
معایب:
- بستر پایه را باید در دمایی بالاتر از دمای ذوب حرارت داد،
- احتمال نیاز داشتن به آماده‌ساز،
- این پوشش‌ها به سختی کنترل می‌شود،
- اتوماسیون پیوسته خط بسیار دشوار است،
- فرآیند پخت مورد نیاز میباشد،
- پرداخت سطح ممکن است خوب نباشد و ناهمواری در سطح ایجاد شود.
فرآیند پوشش‌دهی با بستر الکتروستاتیکی
در این فرآیند ابر نرمی از پودرهای پلاستیکی که با بار منفی باردار شده‌اند اسپری شده و برر روی یک جسمی که با بار مثبتی باردار شده است، نشانده می‌شود.
در بعضی از عملیات قطبیت ممکن است معکوس شده باشد. بالغ بر 100000 ولت پتانسیل برای باردار کردن ذرات به کار می‌رود همان‌طور که آن‌ها از طریق هوا یا تجهیزات بدون هوا اتمیزه می‌شود. جاذبه الکتروستاتیک موجب می‌شود تا ذرات همه سطوح هادی بستر پایه را بپوشاند. فرآیند پخت در یک کوره انجام می‌شود. فویل‌های نازک، غربال‌ها، لوله‌ها، قطعات ماشین‌های ظرفشویی، یخچال‌ها، ماشین‌های لباسشوئی، اتومبیل‌ها و همچنین زیردریایی‌ها و ماشین‌های کشاورزی به طور الکتروستاتیکی پوشش داده شده‌اند.
مزایا:
- پوشش‌های نازک و هموار به آسانی ایجاد می‌شود،
- هیچ نوع پیشگرمی مورد نیاز نیست،
- فرآیند به آسانی خودکار می‌شود،
- کیفیت پرداخت خوب است.
معایب:
- پوشش‌های ضخیم به پیشگرم بستر پایه نیاز دارند،
- پوشش‌دهی دهانه‌های کوچک با زاویه‌های فشرده دشوار میباشد،
- سیستم بازیافت گرد و غبار ممکن است مورد نیاز باشد،
- تنها رزین‌ها و پلاستیک‌های یونی را می‌توان مورد استفاده قرار داد،
- فرآیند پخت عموما مورد نیاز میباشد،
- بسترهای پایه به آماده‌سازی ویژه‌ای نیاز دارند.
فرآیند پوشش‌دهی تفنگ پودر الکتروستاتیکی
این فرآیند به رنگ‌آمیزی با یک تفنگ پاششی شبیه است. در این فرآیند پودر پلاستیکی خشک دارای بار الکتریکی منفی می‌شود و بر روی قطعه‌ای که از نظر الکتریکی به زمین متصل شده است، پاشیده می‌شود. پدیده پخت بایستی در یک کوره قبل از اینکه ذرات پودر بار الکتریکی خود را از دست بدهند یا از قطعه جدا شوند، اتفاق بیافتد.
پوششش دادن شکل‌های پیچیده با استفاده از این روش امکان پذیر است. فضای کوره در ارتباط با ابعاد قطعه یک عامل محدود کننده به شمار می‌آید. سازندگان خودرو می‌توانند در آینده به جای فرآیند پوشش‌دهی مایع از روش‌های پوشش‌دهی پودری استفاده کنند. صدها محصول با استفاده از این روش پوشش داده شده‌اند به طور مثال: حصارها و نرده‌ها، تانک‌های شیمیایی وکانال‌های آبکاری.
مزایا:
- پوشش های نازک و هموار به آسانی با استفاده از این فرآیند اعمال می‌شوند،
- هیچ نوع پیشگرمی نیاز نیست،
- فرآیند به آسانی خودکار می شود،
- تعداد تولید کم و پوشش قطعات ناجور،
- هزینه تجیزات نسبت به روش قبل پایین‌تر است.
معایب:
- پوشش‌های ضخیم به پیشگرم بستر پایه نیاز دارند،
- پوشش‌دهی دهانه‌های کوچک با زاویه‌های فشرده دشوار میباشد،
- سیستم بازیافت گرد و غبار ممکن است مورد نیاز باشد،
- تنها رزین‌ها و پلاستیک‌های یونی را می‌توان مورد استفاده قرار داد،
- فرآیند پس پخت مورد نیاز می باشد،
- هزینه نیروی انسانی بالایی دارد،
- کنترل ضخامت بسیار سخت‌تر میباشد.
منبع: پلاستیک‌ها (فرآیندها و قالب‌ها) تالیف مهندس جعفر وطن خواه
