مرجع پلیمر در بازار ایران (پلیم پارت) : محققان شرکت میتسوبیشی کمیکال با همکاری پژوهشگرانی از RMIT و دانشگاه متروپولیتن توکیو با الهام از بال‌های کشنده باکتری در حشراتی مانند سیکادا، یک بافت ضدباکتری طبیعی را برای استفاده در بسته‌بندی مواد غذایی ارائه کردند. به گزارش خبرگزاری صداوسیما این فناوری برای بهبود ماندگاری و کاهش ضایعات ایجاد صنعت بسته‌بندی مواد غذایی قابل‌استفاده است. نانوبافت ساخته شده در آزمایشگاه توسط تیمی از دانشمندان استرالیایی – ژاپنی تا ۷۰ درصد از باکتری‌ها را از بین می‌برد و کارایی خود را در صورت انتقال به پلاستیک حفظ می‌کند.
بیش از ۳۰ درصد مواد غذایی تولید شده برای مصرف انسان تبدیل به زباله می‌شود و در صورت تشخیص رشد باکتری، کل محموله‌ها معدوم می‌شوند. این تحقیق زمینه را برای کاهش قابل‌توجه ضایعات، به‌ویژه در صادرات گوشت و لبنیات، و همچنین افزایش ماندگاری و بهبود کیفیت، ایمنی و یکپارچگی مواد غذایی بسته‌بندی شده در مقیاس صنعتی فراهم می‌کند.
النا ایوانوا از دانشگاه RMIT گفت که گروه تحقیقاتی آن‌ها با موفقیت یک پدیده طبیعی را بر روی یک ماده مصنوعی، پلاستیک، اعمال کرده است. او گفت: «ازبین‌بردن آلودگی‌های باکتریایی گام بزرگی در افزایش ماندگاری مواد غذایی است.»
النا ایوانوا می‌گوید: «ما می‌دانستیم بال‌های سیکادا و سنجاقک‌ها کشنده بسیار کارآمد باکتری‌ها هستند و می‌توانند به یک راه‌حل در صنعت بسته‌بندی ختم شود، اما تقلید از طبیعت برای استفاده صنعتی همیشه یک چالش است. ما اکنون نانوبافتی ایجاد کرده‌ایم که اثر تخریب باکتری بال‌های حشرات را تقلید می‌کند و زمانی که روی پلاستیک چاپ می‌شود خاصیت ضدباکتری دارد. این نتایج یک گام بزرگ به‌سوی فناوری حل بسته‌بندی طبیعی، غیرشیمیایی و ضدباکتری برای صنایع غذایی و تولیدی است.»
نتایج این تحقیق که در نشریه ACS Applied Nano Materials منتشر شده است، نتیجه همکاری RMIT، دانشگاه متروپولیتن توکیو و مؤسسه KAITEKI متعلق به شرکت میتسوبیشی کمیکال (Mitsubishi Chemical) است. در سال ۲۰۱۵، استرالیا ۳٫۱ میلیارد دلار مواد غذایی و کشاورزی به ژاپن صادر کرد که آن را به پنجمین صادرکننده بزرگ این محصولات به این کشور تبدیل کرده است.
بال‌های سنجاقک و سیکادا توسط مجموعه وسیعی از نانوستون‌ها، خوشه‌هایی به‌اندازه سلول‌های باکتری، پوشانده شده‌اند. هنگامی که باکتری‌ها روی بال این حشرات مستقر می‌شوند، این نانوستون‌ها سلول‌ها را از هم جدا می‌کند و غشاء آن‌ها را پاره کرده و در نهایت باکتری‌ها را می‌کشد. ایوانووا گفت: «این فرآیند همانند کشیدن یک دستکش لاتکس است. همان‌طور که به‌آرامی کشیده می‌شود، ضعیف‌ترین نقطه لاتکس نازک‌تر شده و در نهایت پاره می‌شود.»
از زمانی که ایوانووا و همکارانش یک دهه پیش ماهیت کشنده باکتری بال‌های حشرات را کشف کردند، در حال طراحی نانوالگوی بهینه برای مهار قدرت کشتن باکتری و استفاده از آن بر روی طیف وسیعی از مواد بوده‌اند. تا همین اواخر، یافتن فناوری مناسب برای بازتولید این نانوبافت در مقیاسی مناسب برای ساخت دشوار بود.
تحقیقات جدید آن‌ها بر اساس یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ طراحی شده که روی استفاده از نانومواد الهام گرفته از حشرات برای مبارزه با ابر میکروب‌ها متمرکز بوده است.
منبع : خبرگزاری صدا و سیما
