مرجع پلیمر در بازار ایران: برای محافظت از سطح در برابر خوردگی در 80 درصد از موارد از رنگ‌ها یا وارنیش‌ها برای پوشش دهی سطح استفاده می‌کنند اما سهم پوشش‌های سازگار با محیط زیست متاسفانه بسیار کم است. محققان موسسه Fraunhofer موفق به توسعه یک پوشش مقرون به صرفه بر پایه مواد اولیه تجدید پذیر شده‌اند.
در گذشته رنگ‌ها و وارنیش‌ها معمولا با بایندرها و تشکیل دهنده‌های فیلم پایه زیستی گران قیمت استفاده می‌شد یا مطابق با الزامات زیست محیطی نبوده‌اند. تا کنون، زمینه های صنعتی سنتی استفاده از نشاسته، صنایع کاغذ و کارتن و چسب بوده است. از سوی دیگر، در زمینه رنگ‌ها و وارنیش‌ها، نشاسته معمولا به عنوان یک افزودنی استفاده می شود.
نشاسته به عنوان جزء اصلی رنگ‌ها و وارنیش‌ها
استفاده از نشاسته به عنوان جزء اصلی رنگ‌ها و وارنیش‌ها، چالش‌های مختلفی را برای محققان به وجود آورده است. آن‌ها باید فیلمی پیوسته‌ای را تشکیل داده که به خوبی به بستر مواد متصل شده و با لایه‌های اضافی و افزودنی‌ها سازگار باشد و همچنین بتواند رنگدانه‌ها و پرکننده‌ها را به خوبی در خود جای دهد. اما نشاسته در آب سرد محول نیست و قادر به تشکیل فیلم پیوسته و غیر شکننده نمی‌باشد.
محققان با تخریب اولیه نشاسته باعث بهبود محلولیت آن در آب و متعاقبا تشکیل فیلم شدند. همچنین اصلاح نشاسته از طریق فرآیند شیمیایی خاص تحت عنوان استرفیکاسیون انجام می‌شود. استرهای نشاسته قابلیت پراکنده شدن در آب را دارند و فیلم‌های پیوسته‌ای را تشکیل داده و خواص چسبندگی خوبی بر روی سطوح شیشه‌ای و آلمینیومی دارند. سپس این استرهای اصلاح شده شبکه‌ای می‌گردد و حساسیت پوشش به آب کاهش می‌یابد.
در مرحله بعد، مقاومت در برابر خوردگی و چسبندگی نشاسته اصلاح شده در بسترهای فلزی مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین دستور العمل های جدید مورد آزمایش قرار می‌گیرند. به غیر از آلومینیوم دو فلز دیگر مهم، فولاد و فولاد گالوانیزه مورد آزمایش قرار گرفتند. تحقیقات نشان می‌دهد که با خواص چسبندگی و تشکیل فیلم خوب در سطوح مختلف، استرهای نشاسته‌ای می‌توانند جایگزینی برای تولید کنندگان فیلم های مبتنی بر نفت در صنعت پوشش ها در آینده باشند.
منبع: bioplasticsmagazine