مرجع پلیمر در بازار ایران: محققان دانشگاه California Irvine موفق به توسعه نانو ذرات پلیمری شده‌اند كه مي‌تواند سیگنال باعث رشد رگ خوني را در بافت زيستي خاموش كند. نتایج این تحقیقات در مجله Nature Chemistry به چاپ رسیده است.
فرآیند روشن و خاموش کردن پاسخ‌های زیستی تحت عنوان تبادل سیگنال شناخته می‌شود و با پروتئين‌هاي سیگنال دهنده خاصی كنترل مي‌شوند كه به پروتئين‌هاي گیرنده در غشاي سلولي متصل است. تنظیم فرآیندهای زیستی توسط قطع تبادل سیگنال می‌تواند با استفاده از پادتن‌ها انجام گردد. پادتن‌ها به طور گسترده در تحقیقات بنیادی، فرآیندهای صنعتی و دارویی برای جداسازی پروتئین ها یا برای اهداف تحلیلی یا تشخیصی استفاده می شوند، اما می توانند هزینه بر و توسعه، تولید و ذخیره آن‌ها مشکل باشد.
در مقابل، نانوذرات پلیمری بسیار ارزان و در حجم بزرگ به آسانی تولید می‌شوند و می‌توانند به عنوان واكنشگرهاي داراي ميل تركيبي با پروتئين در عين داشتن بسیاری از عملکردهای پادتن‌ها، سنتز شوند. محققان موفق به شناسایی نانوذارت پلیمری شده‌اند که قادر به مهار پروتئين هاي سیگنال دهنده VEGF هستند. این پروتئین‌ها، رگزایی (رشد رگ‌هاي خوني از بافت‌هاي احاطه كننده) را سبب می‌شوند.
نانوذرات پلیمری در واکنش پلیمریزاسیون یک مرحله‌ای در آب تولید می‌شوند و مي‌تواند بسياري از عملكردهاي پادتن همتاي خود را با مهار اتصال پروتئين فرستنده سیگنال VEGF به گیرنده VEFGR ایجاد کند.
نانوذرات غیر زیستی حاوی کوپلیمرهای آلی هیدروژلی شبکه‌ای N-ایزو پروپیل آکریل آمید (NIPAm) با کربوهیدارت‌های سولفاته و منومرهای آبگریز می‌باشد. این نانوذرات پليمري بايد عاری از هر گونه سیمت و عوارض جانبي بوده و اثربخشي قابل مقايسه با پادتن‌ها را در كاربردهاي درماني ويژه نشان دهند.
دانلود کامل مقاله نانو ذرات پلیمری با عملکردی شبیه پادتن‌ها:
A polymer nanoparticle with engineered affinity for a vascular endothelial growth factor (VEGF165)