مرجع پلیمر در بازار ایران: شیمیدانان موسسه فناوری Nagoya) NITech) موفق به توسعه یک روش عاری از فلز برای کنترل پلیمریزاسیون کاتیونی شده‌اند که باعث ارائه کیفیت بالاتری از پلیمرهای صنعتی در زمینه نیمه رساناها و مواد زیستی می‌گردد. واکنش بستگی به اتصال ضعیف هالوژن و اضافه کردن مقدار کمی نمک آمونیوم برای تولید پلیمرهای طویل و همگن دارد.
پلیمر با استفاده از پلیمریزاسیون کاتیونی سنتز می‌گردد. در این نوع واکنش‌ها مولکول‌های وینیلی نیازمند ترکیبی از کاتالیزور و یک آغازگر تحت عنوان سیستم آغازین می‌باشد. کاتالیست‌های هالید فلزی بسیار مناسب برای پلیمریزاسیون کاتیونی هستند اما این کاتالیست‌ها ناخالصی‌هایی ایجاد می‌کنند که باعث رنگ پذیری و تخریب پلیمرها می‌گردد. در نتیجه تقاضاهای بسیاری برای سیستم‌های آغازین بدون فلز وجود دارد.
چالش در پلیمریزاسیون کاتیونی تولید پلیمری طویل و همگن بدون اضافه کردن کاتالیزورهای فلزی می‌باشد. نقش کاتالیزور گرفتن آنیون از آغازگر و داشتن تعاملی برگشت پذیر بین کاتالیزور و انتهای زنجیر در حال رشد می‌باشد. به همین دلیل پیوند ضعیف ترجیح داده می شود، به نحوی که در موارد دیگر امکان ایجاد عوارض جانبی بوده طوری که همگن بودن و اندازه پلیمرهای تولیدی را به خطر بیندازد. در مطالعات جدید محققان نشان دادند که کلرید بهترین هالید ممکن را تشکیل می‌دهد زیرا پیوند ضعیفی را با کاتالیست 2-iodoimidazolium ایجاد می‌کند.
آنیون کلر مورد استفاده در آغازگر می‌تواند بین کاتالیزور و انتهای زنجیر در حال رشد انتقال یابد، در نتیجه پلیمری با وزن مولکولی بزرگ و توزیع وزن مولکولی باریک بدست می‌آید. مطالعات بیشتر نشان می‌دهد دمای مناسب و غلظت سیستم آغازی برای واکنش 10 oC و 10mM each می‌باشد. این شرایط عوارض جانبی را به حداقل می رساند. در نهایت، کنترل پلیمریزاسیون کاتیونی را می توان با افزودن یک غلظت کوچک از نمک آمونیوم افزایش داد. اضافه کردن نمک آمونیوم اجازه تغییر سرعت پلیمریزاسیون و توزیع وزن مولکولی را می‌دهد.
دانلود کامل مقاله
توسعه روشی عاری از فلز برای پلیمریزاسیون کاتیونی کنترل شده