قالبگيري تزريقي (Injection Molding ) يکي از فرآيندهاي پرکاربرد در توليد قطعات ترمو پلاستيکي بوده و به طور ميانگين ، بيش از 30 درصد قطعات ترموپلاستيکي به اين روش توليد مي شوند. طراحي و ساخت قالب ، مهم ترين بخش در توليد قطعات به روش قالبگيري تزريقي مي باشد . قالبهاي پلاستيك تزريقي به دو گروه قالبهاي باراهگاه سرد و قالب هاي باراهگاه گرم تقسيم مي شوند. همچنين از نظر ساختماني بر دو نوع قالب هاي دو صفحه اي و قالبهاي سه صفحه اي مي باشند.
تعداد صفحات قالب و خط جدايش آن ها بر اساس عوامل متعددي مانند تعداده حفره هاي قالب، شكل قطعه پلاستيكي، نوع ماشين تزريق،نوع مواد مصرفي و سيستم خروجي هوا و … تعيين مي شوند اصولاً در هر قالب تزريقي دو بخش اصلي وجود دارد.
- بخش ثابت قالب (نيمه ثابت) كه در اين نيمه مواد گرم تزريقي پلاستيك تزريق مي شوند.
- بخش متحرك (نيمه محرك) كه در قسمت متحرك ماشين تزريق بسته مي شوند و معمولا” شامل سيستم و مكانيزم بيرون اندازي قطعات نيز می باشد.
تعيين تعداد حفره ها و محفظه هاي قالب از نكات مهم طراحي قالب هاي تزريقي مي باشد و قالب هاي پلاستيك در اين زمينه بر 2 نوع قالب هاي تك حفره اي و قالب هاي چند حفره اي مي باشند. قالب هاي تك حفره اي در مواردي استفاده مي شوند كه مقدار توليد قطعه پلاستيكي محدود مي باشد. بنابراين طراحي و ساخت قالب هاي تك حفره اي از نظر زمان ساخت و مسائل اقتصادي ارزان تر تمام خواهد شد. قالبهاي چند حفره اي برای توليد تعداد فرآورده هاي زياد مورد استفاده قرار می گيرند، بالاخص در مواردي كه قطعه توليدی از نظر ابعادی كوچك باشد.