مرجع پلیمر در بازار ایران :محققان موفق به توسعه روشی جدید برای تولید پلی یورتان با استفاده از روغن های گیاهی مانند روغن زیتون و برزک شده اند. پلی یورتان ماده ای پلاستیکی است که در همه جا از فوم ها گرفته تا پنلهای عایقکاری، تایرها، شیلنگ ها و آب بند ها استفاده می شود.
پلی یورتان ماده ای است که خاصیت چقرمگیِ به شدت بالایی دارد و همچنین در مقابل خوردگی و ساییدگی، مقاوم است. اما پژوهشگران به دنبال یک جایگزین دیگر برای پلی یورتان با منشأ نفتی هستند که با محیط زیست سازگار باشد. در سال 2010 حدود 14 میلیون تن ماده پلی یورتان تولید شد و پیش بینی می شود در سال 2016 میزان تولید آن تقریباً 30 درصد افزایش یابد.
در حالی که برخی از پلی یورتان ها از مواد گیاهی ساخته می شد، اما تیم تحقیقاتی کسلر موفق به کشف روش جدیدی شد که در آن از روغنهای نباتی استفاده می شود تا مواد متنوعی از نظر میزان انعطاف پذیری، سفتی و شکل، ساخته شود. از ویژگی های خوب روغنهای گیاهی می توان به کم هزینه بودن، دسترسی آسان، تجدیدپذیر بودن و امکان انجام مهندسی ژنتیک بر روی آنها اشاره کرد.
تولید پلی یورتان بر پایه روغن های گیاهی
در این مطالعه، پژوهشگران با استفاده از روغن زیتون، روغن کلزا، روغن دانه انگور، روغن بزرک و روغن کرچک موفق به تولید پلی یورتان شدند. آنها که در این مطالعه با پژوهشگرانی از دانشگاه ایالتی آیووا و دانشگاه های قاهره همکاری داشتند، در تولیدات خود از محلول نفتی و یا ماده کاتالیزور استفاده نکردند. این در حالی است که سایر محققان، تلاشهایی برای تولید پلی یورتان با استفاده از محلولهای پایه نفتی صورت داده اند.
در بعضی روغنها مثل روغن بزرک، پنج یا شش نقطۀ واکنشی وجود دارد که باعث می شود ماده تولید شده از آن، سفت تر باشد. بقیه روغنها از جمله روغن زیتون، نقاط واکنشی کمتری دارند که در نتیجه ماده تولید شده از آنها، انعطاف پذیرتر است. کسلر اظهار می‌دارد آنچه در اینجا جدید است، روش خاص ما در ساخت پلی ال ها است.
وی که این فرآیند را با اسباب بازیِ خانه سازی مقایسه کرد، افزود: گروههای شیمیایی هم شبیه خانه سازی کودکان است. در همدیگر چفت می شوند و پیوند شیمیایی تشکیل می دهند. تازگی این کار پژوهشیِ خاص، در این است که ترکیب شیمیایی این پلی یورتان ها تغییر کرده و از ترکیبی ساخته شده که از اسیدِ چربِ روغن کرچک، و روغنهای نباتیِ اصلاح شده تشکیل شده است.
کسلر همچنین رئیس «مرکز تحقیقات بیو پلاستیک و بیو کامپوزیت» در آمریکا است. وی امیدوار است این روش جدید، صنایع پلاستیک را هدف قرار دهد. مرکز مذکور که یک بنیاد مشترک میان دو دانشگاه واشینگتن و آیووا است، اولین مرکز تحقیقاتی اختصاص یافته به تحقیق و توسعۀ پلاستیکهای با منشأ زیستی است که به صورت تعاونی در بین صنعت و دانشگاه تأسیس شد.