بهبود پیوند عضو با ابداع پوششی برای رگ‌های خونی

 

مرجع پلیمر در بازار ایران: پژوهشگران کانادایی در بررسی جدید خود، پوششی از جنس یک پلیمر مخصوص ابداع کرده‌اند که می‌تواند میزان رد عضو پیوند زده شده را کاهش دهد.

به گزارش ایسنا و به نقل از سایتک‌دیلی، پژوهشگران “دانشگاه بریتیش کلمبیا”(UBC)، روشی یافته‌اند تا با استفاده از یک پلیمر مخصوص که رگ‌های خونی روی اندام پیوند زده شده را می‌پوشاند، میزان رد عضو پس از پیوند را کاهش دهند.

امید به افزایش کیفیت زندگی بیماران نیازمند پیوند

دکتر “جایاچاندران کیشکاکداتو”(Jayachandran Kizhakkedathu)، سرپرست این پژوهش گفت: ما امیدواریم که این پیشرفت، روزی کیفیت زندگی بیماران نیازمند پیوند را بهبود ببخشد و طول عمر اندام‌های پیوند زده شده را افزایش دهد.

احتمال کاهش نیاز به مصرف داروهای دارای عوارض جانبی در بیماران گیرنده پیوند

شاید این کشف بتواند نیاز به داروهای دارای عوارض جانبی را در بیماران گیرنده پیوند که برای پیشگیری از حمله سیستم ایمنی بدن خود به اندام جدید باید دارو مصرف کنند، کاهش دهد.

کیشکاکداتو ادامه داد: رگ‌های خونی در اندام‌های ما، با پوششی از قندهای ویژه محافظت می‌شوند که واکنش سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند اما در فرآیند گرفتن اندام پیوند زده شده، این قندها آسیب می‌بینند و دیگر نمی‌توانند پیام خود را انتقال دهند.

کیشکاکداتو و گروهش، پلیمری را برای تقلید از این قندها ساخته‌اند و یک فرآیند شیمیایی را نیز برای به کار گرفتن آن در رگ‌های خونی ابداع کرده‌اند.

دکتر “اریکا سیرن”(Erika Siren)، از پژوهشگران این پروژه گفت: به یاد دارم که اندامی را در محلول دیدم و فکر کردم که این روشی عالی برای مهندسی درست است. موقعیت‌های زیادی وجود ندارند که بتوانید این اندام را بیرون از بدن مشاهده کنید. می‌توانید آن را برای مزایای درمانی، مستقیما مهندسی کنید.

مقاومت بلندمدت در برابر التهاب و رد عضو

آزمایش‌ها تایید کرد که رگ خونی موش پس از پوشانده شدن با این روش و سپس پیوند زدن، مقاومتی بلندمدت در برابر التهاب و رد عضو نشان می‌دهد. سپس، این یافته‌ها با استفاده از سلول‌های ایمنی نسل جدید مورد تایید قرار گرفت‌.

دکتر “جاناتان چوی”(Jonathan Choy)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما از توانایی این فناوری جدید در پیشگیری از رد پیوند، شگفت‌زده شدیم. صادقانه بگویم که سطح حفاظت، غیرمنتظره بود.

این روش تاکنون فقط برای رگ‌های خونی و کلیه‌ها و در موش‌ها اعمال شده است. هنوز چندین سال زمان تا آزمایش بالینی روی انسان باقی مانده است. با وجود این، پژوهشگران امیدوارند که عملکرد آن به همین اندازه برای ریه‌ها، قلب و سایر اندام‌ها خوب باشد. این خبر خوبی برای دریافت‌کنندگان اندام پیوندی خواهد بود.

این پژوهش، در مجله “Nature Biomedical Engineering” به چاپ رسید.

 

منبع: ایسنا

Related posts

آمار معاملات گروه پلیمری بورس کالا در هفته منتهی به 14 اردیبهشت 1403

اصلاح غنی از فلوئور جداکننده‌های باتری‌های لیتیوم-یون خود خاموش شونده

جداکننده پلی اتیلن چند لایه با خواص حرارتی بهبود یافته برای استفاده در باتری های لیتیوم یون ایمن